روی تختم دراز کشیده بودم و فکر می کردم اصلن کسی میاد دوچرخه سواری؟و تازه بعد رکاب زدن، کتاب مورد علاقه ش رو معرفی کنه و درباره ش حرف بزنه؟ اصلا کسی به این پیام در فضای شلوغ و پرهیاهوی اینستاگرام توجه می کنه؟ خلاصه که هزارتا از این سوالا اومد تو سرم چرخید و گردید. در کمال ناباوری به محض این که استوری ارسال شد با سیلی از سوالات و درخواست ها مواجه شدم. بعضی اصفهان نبودند بعضی دوچرخه نداشتند و بعضی هم که زمانشون با زمان چرخ کتاب هماهنگ نبود. به هر حال اولین چرخ کتاب رو آغاز کردیم ؛با رکاب زدن در جاده ی سرسبز ناژوان و بعد نشستن و نفسی تازه کردن، گپ زدن و کتاب خوندن. استقبال خیلی خوب بود و هر هفته دوستان جدیدی به چرخ کتاب می پیوستند. گاهی هم کسی نمیومد اما من تمام آداب چرخ کتاب رو از رکاب زدن گرفته تا کتابخونی و نوشیدن چای و قهوه به جا می آوردم و این حال خوب ادامه پیدا کرد.